خسته ام از دنیا  خسته ام از روزگار خسته ام از خودم

ریشه های درخت زندگی ام آرام آرام بلند تر می شوند و

با هر بند از بزرگی ریشه اش امتداد دردهای من بیشتر

می شود.

و چه غریبانه ست وقتی بزرگی ات همسو می شود با

عمیق شدن سوز دردهایت.

عشق کلمه ی زیباییست. عشق را در لغت ،افراط  در

دوست داشتن و محبت تام معنی کرده اند.

احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید

که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند

در حوزه‌هایی غیر قابل تصور ظهور کند.

عشق از عشقه گرفته شده و آن گیاهی است به نام

لبلاب، چون بر درختی پیچد آن را بخشکاند.عشق صوری

درخت جسم صاحبش را،خشک و زردرو می کند،اما

عشق معنوی  ناخالصی های وجودی انسانها را از بین

می برد و آنها را خالص و ناب می کند. و البته این

معنویت میبایستی دو طرفه باشد و گرنه بنیانت را

می سوزاند.